успада́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
успада́ю |
успада́ем |
| 2-я ас. |
успада́еш |
успада́еце |
| 3-я ас. |
успада́е |
успада́юць |
| Прошлы час |
| м. |
успада́ў |
успада́лі |
| ж. |
успада́ла |
| н. |
успада́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
успада́й |
успада́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
успада́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
успадкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
успадкава́нне |
| Р. |
успадкава́ння |
| Д. |
успадкава́нню |
| В. |
успадкава́нне |
| Т. |
успадкава́ннем |
| М. |
успадкава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
успадкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
успадкава́ны |
успадкава́ная |
успадкава́нае |
успадкава́ныя |
| Р. |
успадкава́нага |
успадкава́най успадкава́нае |
успадкава́нага |
успадкава́ных |
| Д. |
успадкава́наму |
успадкава́най |
успадкава́наму |
успадкава́ным |
| В. |
успадкава́ны (неадуш.) успадкава́нага (адуш.) |
успадкава́ную |
успадкава́нае |
успадкава́ныя (неадуш.) успадкава́ных (адуш.) |
| Т. |
успадкава́ным |
успадкава́най успадкава́наю |
успадкава́ным |
успадкава́нымі |
| М. |
успадкава́ным |
успадкава́най |
успадкава́ным |
успадкава́ных |
Кароткая форма: успадкава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
успадкава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
успадку́ю |
успадку́ем |
| 2-я ас. |
успадку́еш |
успадку́еце |
| 3-я ас. |
успадку́е |
успадку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
успадкава́ў |
успадкава́лі |
| ж. |
успадкава́ла |
| н. |
успадкава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
успадку́й |
успадку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
успадкава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
успадко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
успадко́ўванне |
| Р. |
успадко́ўвання |
| Д. |
успадко́ўванню |
| В. |
успадко́ўванне |
| Т. |
успадко́ўваннем |
| М. |
успадко́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
успадко́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
успадко́ўваю |
успадко́ўваем |
| 2-я ас. |
успадко́ўваеш |
успадко́ўваеце |
| 3-я ас. |
успадко́ўвае |
успадко́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
успадко́ўваў |
успадко́ўвалі |
| ж. |
успадко́ўвала |
| н. |
успадко́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
успадко́ўвай |
успадко́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
успадко́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
успажа́рыць
‘выклікаць пажар у чым-небудзь (успажарыць край); узбудзіць што-небудзь (успажарыць кроў)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
успажа́ру |
успажа́рым |
| 2-я ас. |
успажа́рыш |
успажа́рыце |
| 3-я ас. |
успажа́рыць |
успажа́раць |
| Прошлы час |
| м. |
успажа́рыў |
успажа́рылі |
| ж. |
успажа́рыла |
| н. |
успажа́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
успажа́р |
успажа́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
успажа́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
успалане́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
успалане́е |
успалане́юць |
| Прошлы час |
| м. |
успалане́ў |
успалане́лі |
| ж. |
успалане́ла |
| н. |
успалане́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
успалане́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
успалахну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
успалахну́ся |
успалахнё́мся |
| 2-я ас. |
успалахне́шся |
успалахняце́ся |
| 3-я ас. |
успалахне́цца |
успалахну́цца |
| Прошлы час |
| м. |
успалахну́ўся |
успалахну́ліся |
| ж. |
успалахну́лася |
| н. |
успалахну́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
успалахні́ся |
успалахні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
успалахну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.