успажа́рыць
‘выклікаць пажар у чым-небудзь (успажарыць край); узбудзіць што-небудзь (успажарыць кроў)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| успажа́ру | успажа́рым | |
| успажа́рыш | успажа́рыце | |
| успажа́рыць | успажа́раць | |
| Прошлы час | ||
| успажа́рыў | успажа́рылі | |
| успажа́рыла | ||
| успажа́рыла | ||
| Загадны лад | ||
| успажа́р | успажа́рце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| успажа́рыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)