Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшюя

самало́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самало́ўны самало́ўная самало́ўнае самало́ўныя
Р. самало́ўнага самало́ўнай
самало́ўнае		 самало́ўнага самало́ўных
Д. самало́ўнаму самало́ўнай самало́ўнаму самало́ўным
В. самало́ўны (неадуш.)
самало́ўнага (адуш.)		 самало́ўную самало́ўнае самало́ўныя (неадуш.)
самало́ўных (адуш.)
Т. самало́ўным самало́ўнай
самало́ўнаю		 самало́ўным самало́ўнымі
М. самало́ўным самало́ўнай самало́ўным самало́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

самалупцава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самалупцава́нне самалупцава́нні
Р. самалупцава́ння самалупцава́нняў
Д. самалупцава́нню самалупцава́нням
В. самалупцава́нне самалупцава́нні
Т. самалупцава́ннем самалупцава́ннямі
М. самалупцава́нні самалупцава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

самалю́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самалю́б самалю́бы
Р. самалю́ба самалю́баў
Д. самалю́бу самалю́бам
В. самалю́ба самалю́баў
Т. самалю́бам самалю́бамі
М. самалю́бе самалю́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самалюбава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самалюбава́нне
Р. самалюбава́ння
Д. самалюбава́нню
В. самалюбава́нне
Т. самалюбава́ннем
М. самалюбава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самалю́бец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самалю́бец самалю́бцы
Р. самалю́бца самалю́бцаў
Д. самалю́бцу самалю́бцам
В. самалю́бца самалю́бцаў
Т. самалю́бцам самалю́бцамі
М. самалю́бцу самалю́бцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самалюбі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
самалюбі́ва самалюбі́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

самалюбі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. самалюбі́васць
Р. самалюбі́васці
Д. самалюбі́васці
В. самалюбі́васць
Т. самалюбі́васцю
М. самалюбі́васці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

самалюбі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самалюбі́вы самалюбі́вая самалюбі́вае самалюбі́выя
Р. самалюбі́вага самалюбі́вай
самалюбі́вае		 самалюбі́вага самалюбі́вых
Д. самалюбі́ваму самалюбі́вай самалюбі́ваму самалюбі́вым
В. самалюбі́вы (неадуш.)
самалюбі́вага (адуш.)		 самалюбі́вую самалюбі́вае самалюбі́выя (неадуш.)
самалюбі́вых (адуш.)
Т. самалюбі́вым самалюбі́вай
самалюбі́ваю		 самалюбі́вым самалюбі́вымі
М. самалюбі́вым самалюбі́вай самалюбі́вым самалюбі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самалю́бка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самалю́бка самалю́бкі
Р. самалю́бкі самалю́бак
Д. самалю́бцы самалю́бкам
В. самалю́бку самалю́бак
Т. самалю́бкай
самалю́бкаю		 самалю́бкамі
М. самалю́бцы самалю́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самалю́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
самалю́бна самалю́бней -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.