самалю́бка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самалю́бка самалю́бкі
Р. самалю́бкі самалю́бак
Д. самалю́бцы самалю́бкам
В. самалю́бку самалю́бак
Т. самалю́бкай
самалю́бкаю		 самалю́бкамі
М. самалю́бцы самалю́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)