самалю́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самалю́б самалю́бы
Р. самалю́ба самалю́баў
Д. самалю́бу самалю́бам
В. самалю́ба самалю́баў
Т. самалю́бам самалю́бамі
М. самалю́бе самалю́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)