самалюбава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самалюбава́нне | |
| самалюбава́ння | |
| самалюбава́нню | |
| самалюбава́нне | |
| самалюбава́ннем | |
| самалюбава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)