самалюбі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самалюбі́вы самалюбі́вая самалюбі́вае самалюбі́выя
Р. самалюбі́вага самалюбі́вай
самалюбі́вае		 самалюбі́вага самалюбі́вых
Д. самалюбі́ваму самалюбі́вай самалюбі́ваму самалюбі́вым
В. самалюбі́вы (неадуш.)
самалюбі́вага (адуш.)		 самалюбі́вую самалюбі́вае самалюбі́выя (неадуш.)
самалюбі́вых (адуш.)
Т. самалюбі́вым самалюбі́вай
самалюбі́ваю		 самалюбі́вым самалюбі́вымі
М. самалюбі́вым самалюбі́вай самалюбі́вым самалюбі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)