самалю́бец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самалю́бец самалю́бцы
Р. самалю́бца самалю́бцаў
Д. самалю́бцу самалю́бцам
В. самалю́бца самалю́бцаў
Т. самалю́бцам самалю́бцамі
М. самалю́бцу самалю́бцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)