самалупцава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самалупцава́нне | самалупцава́нні | |
| самалупцава́ння | самалупцава́нняў | |
| самалупцава́нню | самалупцава́нням | |
| самалупцава́нне | самалупцава́нні | |
| самалупцава́ннем | самалупцава́ннямі | |
| самалупцава́нні | самалупцава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)