кардаро́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кардаро́н | |
| кардаро́ну | |
| кардаро́ну | |
| кардаро́н | |
| кардаро́нам | |
| кардаро́не |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніка́рдарскі
прыметнік, адносны
| ка́рдарскі | ка́рдарская | ка́рдарскае | ка́рдарскія | |
| ка́рдарскага | ка́рдарскай ка́рдарскае |
ка́рдарскага | ка́рдарскіх | |
| ка́рдарскаму | ка́рдарскай | ка́рдарскаму | ка́рдарскім | |
| ка́рдарскі | ка́рдарскую | ка́рдарскае | ка́рдарскія | |
| ка́рдарскім | ка́рдарскай ка́рдарскаю |
ка́рдарскім | ка́рдарскімі | |
| ка́рдарскім | ка́рдарскай | ка́рдарскім | ка́рдарскіх | |
Крыніцы:
ка́рдарства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ка́рдарства | |
| ка́рдарства | |
| ка́рдарству | |
| ка́рдарства | |
| ка́рдарствам | |
| ка́рдарстве |
Крыніцы:
кардасту́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кардасту́жка | кардасту́жкі | |
| кардасту́жкі | кардасту́жак | |
| кардасту́жцы | кардасту́жкам | |
| кардасту́жку | кардасту́жкі | |
| кардасту́жкай кардасту́жкаю |
кардасту́жкамі | |
| кардасту́жцы | кардасту́жках |
Крыніцы:
кардаўшчы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кардаўшчы́к | кардаўшчыкі́ | |
| кардаўшчыка́ | кардаўшчыко́ў | |
| кардаўшчыку́ | кардаўшчыка́м | |
| кардаўшчыка́ | кардаўшчыко́ў | |
| кардаўшчыко́м | кардаўшчыка́мі | |
| кардаўшчыку́ | кардаўшчыка́х |
Крыніцы:
кардаўшчы́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кардаўшчы́ца | кардаўшчы́цы | |
| кардаўшчы́цы | кардаўшчы́ц | |
| кардаўшчы́цы | кардаўшчы́цам | |
| кардаўшчы́цу | кардаўшчы́ц | |
| кардаўшчы́цай кардаўшчы́цаю |
кардаўшчы́цамі | |
| кардаўшчы́цы | кардаўшчы́цах |
Крыніцы:
кардафе́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кардафе́н | |
| кардафе́ну | |
| кардафе́ну | |
| кардафе́н | |
| кардафе́нам | |
| кардафе́не |
Крыніцы:
кардачаса́льны
прыметнік, адносны
| кардачаса́льны | кардачаса́льная | кардачаса́льнае | кардачаса́льныя | |
| кардачаса́льнага | кардачаса́льнай кардачаса́льнае |
кардачаса́льнага | кардачаса́льных | |
| кардачаса́льнаму | кардачаса́льнай | кардачаса́льнаму | кардачаса́льным | |
| кардачаса́льны ( кардачаса́льнага ( |
кардачаса́льную | кардачаса́льнае | кардачаса́льныя ( кардачаса́льных ( |
|
| кардачаса́льным | кардачаса́льнай кардачаса́льнаю |
кардачаса́льным | кардачаса́льнымі | |
| кардачаса́льным | кардачаса́льнай | кардачаса́льным | кардачаса́льных | |
Крыніцы:
кардачаса́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кардачаса́нне | |
| кардачаса́ння | |
| кардачаса́нню | |
| кардачаса́нне | |
| кардачаса́ннем | |
| кардачаса́нні |
Крыніцы:
кардо́н
‘мяжа; атрад; месца’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кардо́н | кардо́ны | |
| кардо́на | кардо́наў | |
| кардо́ну | кардо́нам | |
| кардо́н | кардо́ны | |
| кардо́нам | кардо́намі | |
| кардо́не | кардо́нах |
Крыніцы: