кардаўшчы́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кардаўшчы́ца кардаўшчы́цы
Р. кардаўшчы́цы кардаўшчы́ц
Д. кардаўшчы́цы кардаўшчы́цам
В. кардаўшчы́цу кардаўшчы́ц
Т. кардаўшчы́цай
кардаўшчы́цаю		 кардаўшчы́цамі
М. кардаўшчы́цы кардаўшчы́цах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)