аб’я́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аб’я́ўлены |
аб’я́ўленая |
аб’я́ўленае |
аб’я́ўленыя |
| Р. |
аб’я́ўленага |
аб’я́ўленай аб’я́ўленае |
аб’я́ўленага |
аб’я́ўленых |
| Д. |
аб’я́ўленаму |
аб’я́ўленай |
аб’я́ўленаму |
аб’я́ўленым |
| В. |
аб’я́ўлены (неадуш.) аб’я́ўленага (адуш.) |
аб’я́ўленую |
аб’я́ўленае |
аб’я́ўленыя (неадуш.) аб’я́ўленых (адуш.) |
| Т. |
аб’я́ўленым |
аб’я́ўленай аб’я́ўленаю |
аб’я́ўленым |
аб’я́ўленымі |
| М. |
аб’я́ўленым |
аб’я́ўленай |
аб’я́ўленым |
аб’я́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аб’я́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аб’я́ўлены |
аб’я́ўленая |
аб’я́ўленае |
аб’я́ўленыя |
| Р. |
аб’я́ўленага |
аб’я́ўленай аб’я́ўленае |
аб’я́ўленага |
аб’я́ўленых |
| Д. |
аб’я́ўленаму |
аб’я́ўленай |
аб’я́ўленаму |
аб’я́ўленым |
| В. |
аб’я́ўлены (неадуш.) аб’я́ўленага (адуш.) |
аб’я́ўленую |
аб’я́ўленае |
аб’я́ўленыя (неадуш.) аб’я́ўленых (адуш.) |
| Т. |
аб’я́ўленым |
аб’я́ўленай аб’я́ўленаю |
аб’я́ўленым |
аб’я́ўленымі |
| М. |
аб’я́ўленым |
аб’я́ўленай |
аб’я́ўленым |
аб’я́ўленых |
Кароткая форма: аб’я́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аб’яўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аб’яўля́юся |
аб’яўля́емся |
| 2-я ас. |
аб’яўля́ешся |
аб’яўля́ецеся |
| 3-я ас. |
аб’яўля́ецца |
аб’яўля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
аб’яўля́ўся |
аб’яўля́ліся |
| ж. |
аб’яўля́лася |
| н. |
аб’яўля́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
аб’яўля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’яўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аб’яўля́ю |
аб’яўля́ем |
| 2-я ас. |
аб’яўля́еш |
аб’яўля́еце |
| 3-я ас. |
аб’яўля́е |
аб’яўля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
аб’яўля́ў |
аб’яўля́лі |
| ж. |
аб’яўля́ла |
| н. |
аб’яўля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аб’яўля́й |
аб’яўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
аб’яўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’я́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аб’я́ўнік |
аб’я́ўнікі |
| Р. |
аб’я́ўніка |
аб’я́ўнікаў |
| Д. |
аб’я́ўніку |
аб’я́ўнікам |
| В. |
аб’я́ўніка |
аб’я́ўнікаў |
| Т. |
аб’я́ўнікам |
аб’я́ўнікамі |
| М. |
аб’я́ўніку |
аб’я́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
аб’я́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аб’я́ўніца |
аб’я́ўніцы |
| Р. |
аб’я́ўніцы |
аб’я́ўніц |
| Д. |
аб’я́ўніцы |
аб’я́ўніцам |
| В. |
аб’я́ўніцу |
аб’я́ўніц |
| Т. |
аб’я́ўніцай аб’я́ўніцаю |
аб’я́ўніцамі |
| М. |
аб’я́ўніцы |
аб’я́ўніцах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
аб’яхе́рвацца
‘ашуквацца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аб’яхе́рваюся |
аб’яхе́рваемся |
| 2-я ас. |
аб’яхе́рваешся |
аб’яхе́рваецеся |
| 3-я ас. |
аб’яхе́рваецца |
аб’яхе́рваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
аб’яхе́рваўся |
аб’яхе́рваліся |
| ж. |
аб’яхе́рвалася |
| н. |
аб’яхе́рвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аб’яхе́рвайся |
аб’яхе́рвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
аб’яхе́рваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
аб’яхе́рваць
‘ашукваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аб’яхе́рваю |
аб’яхе́рваем |
| 2-я ас. |
аб’яхе́рваеш |
аб’яхе́рваеце |
| 3-я ас. |
аб’яхе́рвае |
аб’яхе́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
аб’яхе́рваў |
аб’яхе́рвалі |
| ж. |
аб’яхе́рвала |
| н. |
аб’яхе́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аб’яхе́рвай |
аб’яхе́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
аб’яхе́рваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аб’яхе́рыцца
‘ашукацца’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аб’яхе́руся |
аб’яхе́рымся |
| 2-я ас. |
аб’яхе́рышся |
аб’яхе́рыцеся |
| 3-я ас. |
аб’яхе́рыцца |
аб’яхе́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
аб’яхе́рыўся |
аб’яхе́рыліся |
| ж. |
аб’яхе́рылася |
| н. |
аб’яхе́рылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аб’яхе́рся |
аб’яхе́рцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аб’яхе́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
аб’яхе́рыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аб’яхе́ру |
аб’яхе́рым |
| 2-я ас. |
аб’яхе́рыш |
аб’яхе́рыце |
| 3-я ас. |
аб’яхе́рыць |
аб’яхе́раць |
| Прошлы час |
| м. |
аб’яхе́рыў |
аб’яхе́рылі |
| ж. |
аб’яхе́рыла |
| н. |
аб’яхе́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аб’яхе́р |
аб’яхе́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аб’яхе́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.