аб’я́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аб’я́ўнік | аб’я́ўнікі | |
| аб’я́ўніка | аб’я́ўнікаў | |
| аб’я́ўніку | аб’я́ўнікам | |
| аб’я́ўніка | аб’я́ўнікаў | |
| аб’я́ўнікам | аб’я́ўнікамі | |
| аб’я́ўніку | аб’я́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)