аб’я́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’я́ўлены аб’я́ўленая аб’я́ўленае аб’я́ўленыя
Р. аб’я́ўленага аб’я́ўленай
аб’я́ўленае		 аб’я́ўленага аб’я́ўленых
Д. аб’я́ўленаму аб’я́ўленай аб’я́ўленаму аб’я́ўленым
В. аб’я́ўлены (неадуш.)
аб’я́ўленага (адуш.)		 аб’я́ўленую аб’я́ўленае аб’я́ўленыя (неадуш.)
аб’я́ўленых (адуш.)
Т. аб’я́ўленым аб’я́ўленай
аб’я́ўленаю		 аб’я́ўленым аб’я́ўленымі
М. аб’я́ўленым аб’я́ўленай аб’я́ўленым аб’я́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)