заля́скаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заля́скаю |
заля́скаем |
2-я ас. |
заля́скаеш |
заля́скаеце |
3-я ас. |
заля́скае |
заля́скаюць |
Прошлы час |
м. |
заля́скаў |
заля́скалі |
ж. |
заля́скала |
н. |
заля́скала |
Загадны лад |
2-я ас. |
заля́скай |
заля́скайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заля́скаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Залясо́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Залясо́ўшчына |
Р. |
Залясо́ўшчыны |
Д. |
Залясо́ўшчыне |
В. |
Залясо́ўшчыну |
Т. |
Залясо́ўшчынай Залясо́ўшчынаю |
М. |
Залясо́ўшчыне |
Заляся́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Заляся́ны |
Р. |
Заляся́н Заляся́наў |
Д. |
Заляся́нам |
В. |
Заляся́ны |
Т. |
Заляся́намі |
М. |
Заляся́нах |
залята́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
залята́ю |
залята́ем |
2-я ас. |
залята́еш |
залята́еце |
3-я ас. |
залята́е |
залята́юць |
Прошлы час |
м. |
залята́ў |
залята́лі |
ж. |
залята́ла |
н. |
залята́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
залята́й |
залята́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
залята́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
залята́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
залята́ю |
залята́ем |
2-я ас. |
залята́еш |
залята́еце |
3-я ас. |
залята́е |
залята́юць |
Прошлы час |
м. |
залята́ў |
залята́лі |
ж. |
залята́ла |
н. |
залята́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
залята́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заляца́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заляца́льнік |
заляца́льнікі |
Р. |
заляца́льніка |
заляца́льнікаў |
Д. |
заляца́льніку |
заляца́льнікам |
В. |
заляца́льніка |
заляца́льнікаў |
Т. |
заляца́льнікам |
заляца́льнікамі |
М. |
заляца́льніку |
заляца́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
заляца́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заляца́нка |
заляца́нкі |
Р. |
заляца́нкі |
заляца́нак |
Д. |
заляца́нцы |
заляца́нкам |
В. |
заляца́нку |
заляца́нкі |
Т. |
заляца́нкай заляца́нкаю |
заляца́нкамі |
М. |
заляца́нцы |
заляца́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заляца́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заляца́нне |
заляца́нні |
Р. |
заляца́ння |
заляца́нняў |
Д. |
заляца́нню |
заляца́нням |
В. |
заляца́нне |
заляца́нні |
Т. |
заляца́ннем |
заляца́ннямі |
М. |
заляца́нні |
заляца́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заляца́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заляца́ны |
заляца́ная |
заляца́нае |
заляца́ныя |
Р. |
заляца́нага |
заляца́най заляца́нае |
заляца́нага |
заляца́ных |
Д. |
заляца́наму |
заляца́най |
заляца́наму |
заляца́ным |
В. |
заляца́ны (неадуш.) заляца́нага (адуш.) |
заляца́ную |
заляца́нае |
заляца́ныя (неадуш.) заляца́ных (адуш.) |
Т. |
заляца́ным |
заляца́най заляца́наю |
заляца́ным |
заляца́нымі |
М. |
заляца́ным |
заляца́най |
заляца́ным |
заляца́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.