заляца́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| заляца́нне | заляца́нні | |
| заляца́ння | заляца́нняў | |
| заляца́нню | заляца́нням | |
| заляца́нне | заляца́нні | |
| заляца́ннем | заляца́ннямі | |
| заляца́нні | заляца́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)