Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

заву́шнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заву́шнік заву́шнікі
Р. заву́шніка заву́шнікаў
Д. заву́шніку заву́шнікам
В. заву́шнік заву́шнікі
Т. заву́шнікам заву́шнікамі
М. заву́шніку заву́шніках

Крыніцы: piskunou2012.

завушні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. завушні́ца завушні́цы
Р. завушні́цы завушні́ц
Д. завушні́цы завушні́цам
В. завушні́цу завушні́цы
Т. завушні́цай
завушні́цаю		 завушні́цамі
М. завушні́цы завушні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

завушні́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. завушні́чка завушні́чкі
Р. завушні́чкі завушні́чак
Д. завушні́чцы завушні́чкам
В. завушні́чку завушні́чкі
Т. завушні́чкай
завушні́чкаю		 завушні́чкамі
М. завушні́чцы завушні́чках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

заву́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заву́шны заву́шная заву́шнае заву́шныя
Р. заву́шнага заву́шнай
заву́шнае		 заву́шнага заву́шных
Д. заву́шнаму заву́шнай заву́шнаму заву́шным
В. заву́шны (неадуш.)
заву́шнага (адуш.)		 заву́шную заву́шнае заву́шныя (неадуш.)
заву́шных (адуш.)
Т. заву́шным заву́шнай
заву́шнаю		 заву́шным заву́шнымі
М. заву́шным заву́шнай заву́шным заву́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Заву́шша

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Заву́шша
Р. Заву́шша
Д. Заву́шшу
В. Заву́шша
Т. Заву́шшам
М. Заву́шшы

завыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. завыва́нне завыва́нні
Р. завыва́ння завыва́нняў
Д. завыва́нню завыва́нням
В. завыва́нне завыва́нні
Т. завыва́ннем завыва́ннямі
М. завыва́нні завыва́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

завыва́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. завыва́ю завыва́ем
2-я ас. завыва́еш завыва́еце
3-я ас. завыва́е завыва́юць
Прошлы час
м. завыва́ў завыва́лі
ж. завыва́ла
н. завыва́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час завыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Завы́дрына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Завы́дрына
Р. Завы́дрына
Д. Завы́дрыну
В. Завы́дрына
Т. Завы́дрынам
М. Завы́дрыне

завыдыга́ць

‘пачаць выдыгаць - дагаджаць каму-небудзь, выказваць сваю адданасць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завыдыга́ю завыдыга́ем
2-я ас. завыдыга́еш завыдыга́еце
3-я ас. завыдыга́е завыдыга́юць
Прошлы час
м. завыдыга́ў завыдыга́лі
ж. завыдыга́ла
н. завыдыга́ла
Загадны лад
2-я ас. завыдыга́й завыдыга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час завыдыга́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

завы́йкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. завы́йкавы завы́йкавая завы́йкавае завы́йкавыя
Р. завы́йкавага завы́йкавай
завы́йкавае		 завы́йкавага завы́йкавых
Д. завы́йкаваму завы́йкавай завы́йкаваму завы́йкавым
В. завы́йкавы (неадуш.)
завы́йкавага (адуш.)		 завы́йкавую завы́йкавае завы́йкавыя (неадуш.)
завы́йкавых (адуш.)
Т. завы́йкавым завы́йкавай
завы́йкаваю		 завы́йкавым завы́йкавымі
М. завы́йкавым завы́йкавай завы́йкавым завы́йкавых

Крыніцы: piskunou2012.