заву́шнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заву́шнік заву́шнікі
Р. заву́шніка заву́шнікаў
Д. заву́шніку заву́шнікам
В. заву́шнік заву́шнікі
Т. заву́шнікам заву́шнікамі
М. заву́шніку заву́шніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)