Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
абвгдежзійклмнпрстфхцчшя

Туры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Туры́
Р. Туро́ў
Д. Тура́м
В. Туры́
Т. Тура́мі
М. Тура́х

туры́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. туры́зм
Р. туры́зму
Д. туры́зму
В. туры́зм
Т. туры́змам
М. туры́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ту́рын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ту́рын
Р. Ту́рына
Д. Ту́рыну
В. Ту́рын
Т. Ту́рынам
М. Ту́рыне

Туры́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Туры́н
Р. Туры́на
Д. Туры́ну
В. Туры́н
Т. Туры́нам
М. Туры́не

Туры́нец

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Туры́нец
Р. Туры́нца
Д. Туры́нцу
В. Туры́нец
Т. Туры́нцам
М. Туры́нцы

Турыно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Турыно́
Р. Турына́
Д. Турыну́
В. Турыно́
Т. Турыно́м
М. Турыне́

ту́рынскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́рынскі ту́рынская ту́рынскае ту́рынскія
Р. ту́рынскага ту́рынскай
ту́рынскае		 ту́рынскага ту́рынскіх
Д. ту́рынскаму ту́рынскай ту́рынскаму ту́рынскім
В. ту́рынскі (неадуш.)
ту́рынскага (адуш.)		 ту́рынскую ту́рынскае ту́рынскія (неадуш.)
ту́рынскіх (адуш.)
Т. ту́рынскім ту́рынскай
ту́рынскаю		 ту́рынскім ту́рынскімі
М. ту́рынскім ту́рынскай ту́рынскім ту́рынскіх

Крыніцы: piskunou2012.

туры́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. туры́ны туры́ная туры́нае туры́ныя
Р. туры́нага туры́най
туры́нае		 туры́нага туры́ных
Д. туры́наму туры́най туры́наму туры́ным
В. туры́ны (неадуш.)
туры́нага (адуш.)		 туры́ную туры́нае туры́ныя (неадуш.)
туры́ных (адуш.)
Т. туры́ным туры́най
туры́наю		 туры́ным туры́нымі
М. туры́ным туры́най туры́ным туры́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

туры́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. туры́ст туры́сты
Р. туры́ста туры́стаў
Д. туры́сту туры́стам
В. туры́ста туры́стаў
Т. туры́стам туры́стамі
М. туры́сце туры́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

туры́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. туры́стка туры́сткі
Р. туры́сткі туры́стак
Д. туры́стцы туры́сткам
В. туры́стку туры́стак
Т. туры́сткай
туры́сткаю		 туры́сткамі
М. туры́стцы туры́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.