Туры́нец

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Туры́нец
Р. Туры́нца
Д. Туры́нцу
В. Туры́нец
Т. Туры́нцам
М. Туры́нцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)