Туры́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Туры́н
Р. Туры́на
Д. Туры́ну
В. Туры́н
Т. Туры́нам
М. Туры́не

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)