Турыно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Турыно́
Р. Турына́
Д. Турыну́
В. Турыно́
Т. Турыно́м
М. Турыне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)