абязгу́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абязгу́чу |
абязгу́чым |
2-я ас. |
абязгу́чыш |
абязгу́чыце |
3-я ас. |
абязгу́чыць |
абязгу́чаць |
Прошлы час |
м. |
абязгу́чыў |
абязгу́чылі |
ж. |
абязгу́чыла |
н. |
абязгу́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абязгу́ч |
абязгу́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абязгу́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’язджа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аб’язджа́нне |
Р. |
аб’язджа́ння |
Д. |
аб’язджа́нню |
В. |
аб’язджа́нне |
Т. |
аб’язджа́ннем |
М. |
аб’язджа́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аб’язджа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
аб’язджа́ецца |
аб’язджа́юцца |
Прошлы час |
м. |
аб’язджа́ўся |
аб’язджа́ліся |
ж. |
аб’язджа́лася |
н. |
аб’язджа́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аб’язджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аб’язджа́ю |
аб’язджа́ем |
2-я ас. |
аб’язджа́еш |
аб’язджа́еце |
3-я ас. |
аб’язджа́е |
аб’язджа́юць |
Прошлы час |
м. |
аб’язджа́ў |
аб’язджа́лі |
ж. |
аб’язджа́ла |
н. |
аб’язджа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
аб’язджа́й |
аб’язджа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
аб’язджа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абяздзе́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абяздзе́ўлю |
абяздзе́вім |
2-я ас. |
абяздзе́віш |
абяздзе́віце |
3-я ас. |
абяздзе́віць |
абяздзе́вяць |
Прошлы час |
м. |
абяздзе́віў |
абяздзе́вілі |
ж. |
абяздзе́віла |
н. |
абяздзе́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абяздзе́ў |
абяздзе́ўце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абяздзе́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абяздзе́йваць
‘пазбаўляць дзейнасці каго-небудзь; рабіцца бяздзейным’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абяздзе́йваю |
абяздзе́йваем |
2-я ас. |
абяздзе́йваеш |
абяздзе́йваеце |
3-я ас. |
абяздзе́йвае |
абяздзе́йваюць |
Прошлы час |
м. |
абяздзе́йваў |
абяздзе́йвалі |
ж. |
абяздзе́йвала |
н. |
абяздзе́йвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абяздзе́йвай |
абяздзе́йвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абяздзе́йваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абяздзе́ціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абяздзе́чуся |
абяздзе́цімся |
2-я ас. |
абяздзе́цішся |
абяздзе́ціцеся |
3-я ас. |
абяздзе́ціцца |
абяздзе́цяцца |
Прошлы час |
м. |
абяздзе́ціўся |
абяздзе́ціліся |
ж. |
абяздзе́цілася |
н. |
абяздзе́цілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абяздзе́ціўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абяздзе́ціць
‘пазбавіць дзяцей каго-небудзь; зрабіцца бяздзетным, страціць дзяцей’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абяздзе́чу |
абяздзе́цім |
2-я ас. |
абяздзе́ціш |
абяздзе́ціце |
3-я ас. |
абяздзе́ціць |
абяздзе́цяць |
Прошлы час |
м. |
абяздзе́ціў |
абяздзе́цілі |
ж. |
абяздзе́ціла |
н. |
абяздзе́ціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абяздзе́ць |
абяздзе́цьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абяздзе́ціўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абяздо́ленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
абяздо́ленасць |
Р. |
абяздо́ленасці |
Д. |
абяздо́ленасці |
В. |
абяздо́ленасць |
Т. |
абяздо́ленасцю |
М. |
абяздо́ленасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абяздо́лены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абяздо́лены |
абяздо́леная |
абяздо́ленае |
абяздо́леныя |
Р. |
абяздо́ленага |
абяздо́ленай абяздо́ленае |
абяздо́ленага |
абяздо́леных |
Д. |
абяздо́ленаму |
абяздо́ленай |
абяздо́ленаму |
абяздо́леным |
В. |
абяздо́лены (неадуш.) абяздо́ленага (адуш.) |
абяздо́леную |
абяздо́ленае |
абяздо́леныя (неадуш.) абяздо́леных (адуш.) |
Т. |
абяздо́леным |
абяздо́ленай абяздо́ленаю |
абяздо́леным |
абяздо́ленымі |
М. |
абяздо́леным |
абяздо́ленай |
абяздо́леным |
абяздо́леных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.