узві́нчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узві́нчаны |
узві́нчаная |
узві́нчанае |
узві́нчаныя |
| Р. |
узві́нчанага |
узві́нчанай узві́нчанае |
узві́нчанага |
узві́нчаных |
| Д. |
узві́нчанаму |
узві́нчанай |
узві́нчанаму |
узві́нчаным |
| В. |
узві́нчаны (неадуш.) узві́нчанага (адуш.) |
узві́нчаную |
узві́нчанае |
узві́нчаныя (неадуш.) узві́нчаных (адуш.) |
| Т. |
узві́нчаным |
узві́нчанай узві́нчанаю |
узві́нчаным |
узві́нчанымі |
| М. |
узві́нчаным |
узві́нчанай |
узві́нчаным |
узві́нчаных |
Кароткая форма: узві́нчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
узві́нчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узві́нчванне |
| Р. |
узві́нчвання |
| Д. |
узві́нчванню |
| В. |
узві́нчванне |
| Т. |
узві́нчваннем |
| М. |
узві́нчванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узві́нчвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узві́нчваюся |
узві́нчваемся |
| 2-я ас. |
узві́нчваешся |
узві́нчваецеся |
| 3-я ас. |
узві́нчваецца |
узві́нчваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
узві́нчваўся |
узві́нчваліся |
| ж. |
узві́нчвалася |
| н. |
узві́нчвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узві́нчвайся |
узві́нчвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узві́нчваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узві́нчваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узві́нчваю |
узві́нчваем |
| 2-я ас. |
узві́нчваеш |
узві́нчваеце |
| 3-я ас. |
узві́нчвае |
узві́нчваюць |
| Прошлы час |
| м. |
узві́нчваў |
узві́нчвалі |
| ж. |
узві́нчвала |
| н. |
узві́нчвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узві́нчвай |
узві́нчвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узві́нчваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узві́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узві́раны |
узві́раная |
узві́ранае |
узві́раныя |
| Р. |
узві́ранага |
узві́ранай узві́ранае |
узві́ранага |
узві́раных |
| Д. |
узві́ранаму |
узві́ранай |
узві́ранаму |
узві́раным |
| В. |
узві́раны (неадуш.) узві́ранага (адуш.) |
узві́раную |
узві́ранае |
узві́раныя (неадуш.) узві́раных (адуш.) |
| Т. |
узві́раным |
узві́ранай узві́ранаю |
узві́раным |
узві́ранымі |
| М. |
узві́раным |
узві́ранай |
узві́раным |
узві́раных |
Крыніцы:
piskunou2012.
узвіры́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
узвіры́цца |
узвіра́цца |
| Прошлы час |
| м. |
узвіры́ўся |
узвіры́ліся |
| ж. |
узвіры́лася |
| н. |
узвіры́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узвіры́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
узвіры́ць
‘узвіраваць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
узвіры́ць |
узвіра́ць |
| Прошлы час |
| м. |
узвіры́ў |
узвіры́лі |
| ж. |
узвіры́ла |
| н. |
узвіры́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узвіры́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узві́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узві́ты |
узві́тая |
узві́тае |
узві́тыя |
| Р. |
узві́тага |
узві́тай узві́тае |
узві́тага |
узві́тых |
| Д. |
узві́таму |
узві́тай |
узві́таму |
узві́тым |
| В. |
узві́ты (неадуш.) узві́тага (адуш.) |
узві́тую |
узві́тае |
узві́тыя (неадуш.) узві́тых (адуш.) |
| Т. |
узві́тым |
узві́тай узві́таю |
узві́тым |
узві́тымі |
| М. |
узві́тым |
узві́тай |
узві́тым |
узві́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узві́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узві́ты |
узві́тая |
узві́тае |
узві́тыя |
| Р. |
узві́тага |
узві́тай узві́тае |
узві́тага |
узві́тых |
| Д. |
узві́таму |
узві́тай |
узві́таму |
узві́тым |
| В. |
узві́ты (неадуш.) узві́тага (адуш.) |
узві́тую |
узві́тае |
узві́тыя (неадуш.) узві́тых (адуш.) |
| Т. |
узві́тым |
узві́тай узві́таю |
узві́тым |
узві́тымі |
| М. |
узві́тым |
узві́тай |
узві́тым |
узві́тых |
Кароткая форма: узві́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.