узві́нчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узві́нчаны узві́нчаная узві́нчанае узві́нчаныя
Р. узві́нчанага узві́нчанай
узві́нчанае		 узві́нчанага узві́нчаных
Д. узві́нчанаму узві́нчанай узві́нчанаму узві́нчаным
В. узві́нчаны (неадуш.)
узві́нчанага (адуш.)		 узві́нчаную узві́нчанае узві́нчаныя (неадуш.)
узві́нчаных (адуш.)
Т. узві́нчаным узві́нчанай
узві́нчанаю		 узві́нчаным узві́нчанымі
М. узві́нчаным узві́нчанай узві́нчаным узві́нчаных

Кароткая форма: узві́нчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)