узві́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узві́ты узві́тая узві́тае узві́тыя
Р. узві́тага узві́тай
узві́тае		 узві́тага узві́тых
Д. узві́таму узві́тай узві́таму узві́тым
В. узві́ты (неадуш.)
узві́тага (адуш.)		 узві́тую узві́тае узві́тыя (неадуш.)
узві́тых (адуш.)
Т. узві́тым узві́тай
узві́таю		 узві́тым узві́тымі
М. узві́тым узві́тай узві́тым узві́тых

Кароткая форма: узві́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)