узві́нчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узві́нчваю узві́нчваем
2-я ас. узві́нчваеш узві́нчваеце
3-я ас. узві́нчвае узві́нчваюць
Прошлы час
м. узві́нчваў узві́нчвалі
ж. узві́нчвала
н. узві́нчвала
Загадны лад
2-я ас. узві́нчвай узві́нчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узві́нчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)