узві́нчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| узві́нчванне | |
| узві́нчвання | |
| узві́нчванню | |
| узві́нчванне | |
| узві́нчваннем | |
| узві́нчванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)