узвіры́ць

‘узвіраваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. узвіры́ць узвіра́ць
Прошлы час
м. узвіры́ў узвіры́лі
ж. узвіры́ла
н. узвіры́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час узвіры́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)