канкурава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канкурава́нне |
канкурава́нні |
Р. |
канкурава́ння |
канкурава́нняў |
Д. |
канкурава́нню |
канкурава́нням |
В. |
канкурава́нне |
канкурава́нні |
Т. |
канкурава́ннем |
канкурава́ннямі |
М. |
канкурава́нні |
канкурава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
канкурава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
канкуру́ю |
канкуру́ем |
2-я ас. |
канкуру́еш |
канкуру́еце |
3-я ас. |
канкуру́е |
канкуру́юць |
Прошлы час |
м. |
канкурава́ў |
канкурава́лі |
ж. |
канкурава́ла |
н. |
канкурава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
канкуру́й |
канкуру́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
канкуру́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
канку́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
канку́рны |
канку́рная |
канку́рнае |
канку́рныя |
Р. |
канку́рнага |
канку́рнай канку́рнае |
канку́рнага |
канку́рных |
Д. |
канку́рнаму |
канку́рнай |
канку́рнаму |
канку́рным |
В. |
канку́рны (неадуш.) канку́рнага (адуш.) |
канку́рную |
канку́рнае |
канку́рныя (неадуш.) канку́рных (адуш.) |
Т. |
канку́рным |
канку́рнай канку́рнаю |
канку́рным |
канку́рнымі |
М. |
канку́рным |
канку́рнай |
канку́рным |
канку́рных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
канкурса́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канкурса́нт |
канкурса́нты |
Р. |
канкурса́нта |
канкурса́нтаў |
Д. |
канкурса́нту |
канкурса́нтам |
В. |
канкурса́нта |
канкурса́нтаў |
Т. |
канкурса́нтам |
канкурса́нтамі |
М. |
канкурса́нце |
канкурса́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канкурса́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канкурса́нтка |
канкурса́нткі |
Р. |
канкурса́нткі |
канкурса́нтак |
Д. |
канкурса́нтцы |
канкурса́нткам |
В. |
канкурса́нтку |
канкурса́нтак |
Т. |
канкурса́нткай канкурса́нткаю |
канкурса́нткамі |
М. |
канкурса́нтцы |
канкурса́нтках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канкуры́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
канкуры́раванне |
Р. |
канкуры́равання |
Д. |
канкуры́раванню |
В. |
канкуры́раванне |
Т. |
канкуры́раваннем |
М. |
канкуры́раванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
канкуры́раваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
канкуры́рую |
канкуры́руем |
2-я ас. |
канкуры́руеш |
канкуры́руеце |
3-я ас. |
канкуры́руе |
канкуры́руюць |
Прошлы час |
м. |
канкуры́раваў |
канкуры́равалі |
ж. |
канкуры́равала |
н. |
канкуры́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
канкуры́руй |
канкуры́руйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
канкуры́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канкуры́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канкуры́ст |
канкуры́сты |
Р. |
канкуры́ста |
канкуры́стаў |
Д. |
канкуры́сту |
канкуры́стам |
В. |
канкуры́ста |
канкуры́стаў |
Т. |
канкуры́стам |
канкуры́стамі |
М. |
канкуры́сце |
канкуры́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
канкурэ́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канкурэ́нт |
канкурэ́нты |
Р. |
канкурэ́нта |
канкурэ́нтаў |
Д. |
канкурэ́нту |
канкурэ́нтам |
В. |
канкурэ́нта |
канкурэ́нтаў |
Т. |
канкурэ́нтам |
канкурэ́нтамі |
М. |
канкурэ́нце |
канкурэ́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канкурэнтаздо́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
канкурэнтаздо́льна |
канкурэнтаздо́льней |
- |