Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

канкурава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канкурава́нне канкурава́нні
Р. канкурава́ння канкурава́нняў
Д. канкурава́нню канкурава́нням
В. канкурава́нне канкурава́нні
Т. канкурава́ннем канкурава́ннямі
М. канкурава́нні канкурава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

канкурава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. канкуру́ю канкуру́ем
2-я ас. канкуру́еш канкуру́еце
3-я ас. канкуру́е канкуру́юць
Прошлы час
м. канкурава́ў канкурава́лі
ж. канкурава́ла
н. канкурава́ла
Загадны лад
2-я ас. канкуру́й канкуру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час канкуру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

канку́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канку́рны канку́рная канку́рнае канку́рныя
Р. канку́рнага канку́рнай
канку́рнае
канку́рнага канку́рных
Д. канку́рнаму канку́рнай канку́рнаму канку́рным
В. канку́рны (неадуш.)
канку́рнага (адуш.)
канку́рную канку́рнае канку́рныя (неадуш.)
канку́рных (адуш.)
Т. канку́рным канку́рнай
канку́рнаю
канку́рным канку́рнымі
М. канку́рным канку́рнай канку́рным канку́рных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

канкурса́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канкурса́нт канкурса́нты
Р. канкурса́нта канкурса́нтаў
Д. канкурса́нту канкурса́нтам
В. канкурса́нта канкурса́нтаў
Т. канкурса́нтам канкурса́нтамі
М. канкурса́нце канкурса́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канкурса́нтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канкурса́нтка канкурса́нткі
Р. канкурса́нткі канкурса́нтак
Д. канкурса́нтцы канкурса́нткам
В. канкурса́нтку канкурса́нтак
Т. канкурса́нткай
канкурса́нткаю
канкурса́нткамі
М. канкурса́нтцы канкурса́нтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канкуры́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. канкуры́раванне
Р. канкуры́равання
Д. канкуры́раванню
В. канкуры́раванне
Т. канкуры́раваннем
М. канкуры́раванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

канкуры́раваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. канкуры́рую канкуры́руем
2-я ас. канкуры́руеш канкуры́руеце
3-я ас. канкуры́руе канкуры́руюць
Прошлы час
м. канкуры́раваў канкуры́равалі
ж. канкуры́равала
н. канкуры́равала
Загадны лад
2-я ас. канкуры́руй канкуры́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час канкуры́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канкуры́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канкуры́ст канкуры́сты
Р. канкуры́ста канкуры́стаў
Д. канкуры́сту канкуры́стам
В. канкуры́ста канкуры́стаў
Т. канкуры́стам канкуры́стамі
М. канкуры́сце канкуры́стах

Крыніцы: piskunou2012.

канкурэ́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канкурэ́нт канкурэ́нты
Р. канкурэ́нта канкурэ́нтаў
Д. канкурэ́нту канкурэ́нтам
В. канкурэ́нта канкурэ́нтаў
Т. канкурэ́нтам канкурэ́нтамі
М. канкурэ́нце канкурэ́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канкурэнтаздо́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
канкурэнтаздо́льна канкурэнтаздо́льней -