канкурава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. канкуру́ю канкуру́ем
2-я ас. канкуру́еш канкуру́еце
3-я ас. канкуру́е канкуру́юць
Прошлы час
м. канкурава́ў канкурава́лі
ж. канкурава́ла
н. канкурава́ла
Загадны лад
2-я ас. канкуру́й канкуру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час канкуру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)