Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бвджійклмнпртфхцчш

чужні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чужні́ца чужні́цы
Р. чужні́цы чужні́ц
Д. чужні́цы чужні́цам
В. чужні́цу чужні́ц
Т. чужні́цай
чужні́цаю		 чужні́цамі
М. чужні́цы чужні́цах

Крыніцы: piskunou2012.

чужо́е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. чужо́е
Р. чужо́га
Д. чужо́му
В. чужо́е
Т. чужы́м
М. чужы́м

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

чужы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чужы́ чужа́я чужо́е чужы́я
Р. чужо́га чужо́й
чужо́е		 чужо́га чужы́х
Д. чужо́му чужо́й чужо́му чужы́м
В. чужы́ (неадуш.)
чужо́га (адуш.)		 чужу́ю чужо́е чужы́я (неадуш.)
чужы́х (адуш.)
Т. чужы́м чужо́й
чужо́ю		 чужы́м чужы́мі
М. чужы́м чужо́й чужы́м чужы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чу́жык

‘чужы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чу́жык чу́жыкі
Р. чу́жыка чу́жыкаў
Д. чу́жыку чу́жыкам
В. чу́жыка чу́жыкаў
Т. чу́жыкам чу́жыкамі
М. чу́жыку чу́жыках

Крыніцы: piskunou2012.

чужы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. чужы́на
Р. чужы́ны
Д. чужы́не
В. чужы́ну
Т. чужы́най
чужы́наю
М. чужы́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чужы́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чужы́нец чужы́нцы
Р. чужы́нца чужы́нцаў
Д. чужы́нцу чужы́нцам
В. чужы́нца чужы́нцаў
Т. чужы́нцам чужы́нцамі
М. чужы́нцу чужы́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чужы́ніцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чужы́нюся чужы́німся
2-я ас. чужы́нішся чужы́ніцеся
3-я ас. чужы́ніцца чужы́няцца
Прошлы час
м. чужы́ніўся чужы́ніліся
ж. чужы́нілася
н. чужы́нілася
Загадны лад
2-я ас. чужы́нься чужы́ньцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час чужы́нячыся

Крыніцы: piskunou2012.

чужы́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чужы́нка чужы́нкі
Р. чужы́нкі чужы́нак
Д. чужы́нцы чужы́нкам
В. чужы́нку чужы́нак
Т. чужы́нкай
чужы́нкаю		 чужы́нкамі
М. чужы́нцы чужы́нках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

чужы́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чужы́нны чужы́нная чужы́ннае чужы́нныя
Р. чужы́ннага чужы́ннай
чужы́ннае		 чужы́ннага чужы́нных
Д. чужы́ннаму чужы́ннай чужы́ннаму чужы́нным
В. чужы́нны (неадуш.)
чужы́ннага (адуш.)		 чужы́нную чужы́ннае чужы́нныя (неадуш.)
чужы́нных (адуш.)
Т. чужы́нным чужы́ннай
чужы́ннаю		 чужы́нным чужы́ннымі
М. чужы́нным чужы́ннай чужы́нным чужы́нных

Крыніцы: piskunou2012.

чужы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чужы́нны чужы́нная чужы́ннае чужы́нныя
Р. чужы́ннага чужы́ннай
чужы́ннае		 чужы́ннага чужы́нных
Д. чужы́ннаму чужы́ннай чужы́ннаму чужы́нным
В. чужы́нны (неадуш.)
чужы́ннага (адуш.)		 чужы́нную чужы́ннае чужы́нныя (неадуш.)
чужы́нных (адуш.)
Т. чужы́нным чужы́ннай
чужы́ннаю		 чужы́нным чужы́ннымі
М. чужы́нным чужы́ннай чужы́нным чужы́нных

Крыніцы: piskunou2012.