чужні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| чужні́ца | чужні́цы | |
| чужні́цы | чужні́ц | |
| чужні́цы | чужні́цам | |
| чужні́цу | чужні́ц | |
| чужні́цай чужні́цаю |
чужні́цамі | |
| чужні́цы | чужні́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)