чужы́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чужы́нец | чужы́нцы | |
чужы́нца | чужы́нцаў | |
чужы́нцу | чужы́нцам | |
чужы́нца | чужы́нцаў | |
чужы́нцам | чужы́нцамі | |
чужы́нцу | чужы́нцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)