чу́жык
‘чужы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чу́жык | чу́жыкі | |
| чу́жыка | чу́жыкаў | |
| чу́жыку | чу́жыкам | |
| чу́жыка | чу́жыкаў | |
| чу́жыкам | чу́жыкамі | |
| чу́жыку | чу́жыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)