Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
абвгдежзійклмнпрстфхцчшя

тубы́льства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тубы́льства
Р. тубы́льства
Д. тубы́льству
В. тубы́льства
Т. тубы́льствам
М. тубы́льстве

Крыніцы: piskunou2012.

Ту́бышкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ту́бышкі
Р. Ту́бышак
Ту́бышкаў
Д. Ту́бышкам
В. Ту́бышкі
Т. Ту́бышкамі
М. Ту́бышках

тубяро́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тубяро́за тубяро́зы
Р. тубяро́зы тубяро́з
Д. тубяро́зе тубяро́зам
В. тубяро́зу тубяро́зы
Т. тубяро́зай
тубяро́заю		 тубяро́замі
М. тубяро́зе тубяро́зах

Крыніцы: nazounik2008.

Тува́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Тува́
Р. Тувы́
Д. Туве́
В. Туву́
Т. Туво́й
Туво́ю
М. Туве́

Тува́лу

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз.
Н. Тува́лу
Р. Тува́лу
Д. Тува́лу
В. Тува́лу
Т. Тува́лу
М. Тува́лу

туві́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. туві́нец туві́нцы
Р. туві́нца туві́нцаў
Д. туві́нцу туві́нцам
В. туві́нца туві́нцаў
Т. туві́нцам туві́нцамі
М. туві́нцу туві́нцах

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

туві́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. туві́нка туві́нкі
Р. туві́нкі туві́нак
Д. туві́нцы туві́нкам
В. туві́нку туві́нак
Т. туві́нкай
туві́нкаю		 туві́нкамі
М. туві́нцы туві́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

туві́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. туві́нскі туві́нская туві́нскае туві́нскія
Р. туві́нскага туві́нскай
туві́нскае		 туві́нскага туві́нскіх
Д. туві́нскаму туві́нскай туві́нскаму туві́нскім
В. туві́нскі (неадуш.)
туві́нскага (адуш.)		 туві́нскую туві́нскае туві́нскія (неадуш.)
туві́нскіх (адуш.)
Т. туві́нскім туві́нскай
туві́нскаю		 туві́нскім туві́нскімі
М. туві́нскім туві́нскай туві́нскім туві́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

туга́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. туга́
Р. тугі́
Д. тузе́
В. тугу́
Т. туго́й
туго́ю
М. тузе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ту́га

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ту́га тужэ́й -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.