туві́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. туві́нка туві́нкі
Р. туві́нкі туві́нак
Д. туві́нцы туві́нкам
В. туві́нку туві́нак
Т. туві́нкай
туві́нкаю
туві́нкамі
М. туві́нцы туві́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)