Тува́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Тува́
Р. Тувы́
Д. Туве́
В. Туву́
Т. Туво́й
Туво́ю
М. Туве́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)