туві́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. туві́нец туві́нцы
Р. туві́нца туві́нцаў
Д. туві́нцу туві́нцам
В. туві́нца туві́нцаў
Т. туві́нцам туві́нцамі
М. туві́нцу туві́нцах

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)