Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёіоя

Святаду́хаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. Святаду́хаўскі Святаду́хаўская Святаду́хаўскае Святаду́хаўскія
Р. Святаду́хаўскага Святаду́хаўскай
Святаду́хаўскае		 Святаду́хаўскага Святаду́хаўскіх
Д. Святаду́хаўскаму Святаду́хаўскай Святаду́хаўскаму Святаду́хаўскім
В. Святаду́хаўскі (неадуш.)
Святаду́хаўскага (адуш.)		 Святаду́хаўскую Святаду́хаўскае Святаду́хаўскія (неадуш.)
Святаду́хаўскіх (адуш.)
Т. Святаду́хаўскім Святаду́хаўскай
Святаду́хаўскаю		 Святаду́хаўскім Святаду́хаўскімі
М. Святаду́хаўскім Святаду́хаўскай Святаду́хаўскім Святаду́хаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Святазе́р’е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Святазе́р’е
Р. Святазе́р’я
Д. Святазе́р’ю
В. Святазе́р’е
Т. Святазе́р’ем
М. Святазе́р’і

святакра́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. святакра́дны святакра́дная святакра́днае святакра́дныя
Р. святакра́днага святакра́днай
святакра́днае		 святакра́днага святакра́дных
Д. святакра́днаму святакра́днай святакра́днаму святакра́дным
В. святакра́дны (неадуш.)
святакра́днага (адуш.)		 святакра́дную святакра́днае святакра́дныя (неадуш.)
святакра́дных (адуш.)
Т. святакра́дным святакра́днай
святакра́днаю		 святакра́дным святакра́днымі
М. святакра́дным святакра́днай святакра́дным святакра́дных

Крыніцы: piskunou2012.

святакра́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. святакра́дства
Р. святакра́дства
Д. святакра́дству
В. святакра́дства
Т. святакра́дствам
М. святакра́дстве

Крыніцы: piskunou2012.

святаму́чанік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. святаму́чанік святаму́чанікі
Р. святаму́чаніка святаму́чанікаў
Д. святаму́чаніку святаму́чанікам
В. святаму́чаніка святаму́чанікаў
Т. святаму́чанікам святаму́чанікамі
М. святаму́чаніку святаму́чаніках

Крыніцы: piskunou2012.

святаму́чаніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. святаму́чаніца святаму́чаніцы
Р. святаму́чаніцы святаму́чаніц
Д. святаму́чаніцы святаму́чаніцам
В. святаму́чаніцу святаму́чаніц
Т. святаму́чаніцай
святаму́чаніцаю		 святаму́чаніцамі
М. святаму́чаніцы святаму́чаніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Святапо́лк

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Святапо́лк Святапо́лкі
Р. Святапо́лка Святапо́лкаў
Д. Святапо́лку Святапо́лкам
В. Святапо́лка Святапо́лкаў
Т. Святапо́лкам Святапо́лкамі
М. Святапо́лку Святапо́лках

Святапо́лка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Святапо́лка
Р. Святапо́лкі
Д. Святапо́лцы
В. Святапо́лку
Т. Святапо́лкай
Святапо́лкаю
М. Святапо́лцы

свята́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. свята́р святары́
Р. святара́ святаро́ў
Д. святару́ святара́м
В. святара́ святаро́ў
Т. святаро́м святара́мі
М. святару́ святара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

святарава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. святарава́нне
Р. святарава́ння
Д. святарава́нню
В. святарава́нне
Т. святарава́ннем
М. святарава́нні

Крыніцы: piskunou2012.