ко́пыскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ко́пыскі |
ко́пыская |
ко́пыскае |
ко́пыскія |
Р. |
ко́пыскага |
ко́пыскай ко́пыскае |
ко́пыскага |
ко́пыскіх |
Д. |
ко́пыскаму |
ко́пыскай |
ко́пыскаму |
ко́пыскім |
В. |
ко́пыскі (неадуш.) ко́пыскага (адуш.) |
ко́пыскую |
ко́пыскае |
ко́пыскія (неадуш.) ко́пыскіх (адуш.) |
Т. |
ко́пыскім |
ко́пыскай ко́пыскаю |
ко́пыскім |
ко́пыскімі |
М. |
ко́пыскім |
ко́пыскай |
ко́пыскім |
ко́пыскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
ко́пыстка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ко́пыстка |
ко́пысткі |
Р. |
ко́пысткі |
ко́пыстак |
Д. |
ко́пыстцы |
ко́пысткам |
В. |
ко́пыстку |
ко́пысткі |
Т. |
ко́пысткай ко́пысткаю |
ко́пысткамі |
М. |
ко́пыстцы |
ко́пыстках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Ко́пысь
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ко́пысь |
Р. |
Ко́пысі |
Д. |
Ко́пысі |
В. |
Ко́пысь |
Т. |
Ко́пыссю |
М. |
Ко́пысі |