Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгджзійклмнпрстўфхцчш-

ко́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ко́нна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

коннаартылеры́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. коннаартылеры́йскі коннаартылеры́йская коннаартылеры́йскае коннаартылеры́йскія
Р. коннаартылеры́йскага коннаартылеры́йскай
коннаартылеры́йскае		 коннаартылеры́йскага коннаартылеры́йскіх
Д. коннаартылеры́йскаму коннаартылеры́йскай коннаартылеры́йскаму коннаартылеры́йскім
В. коннаартылеры́йскі (неадуш.)
коннаартылеры́йскага (адуш.)		 коннаартылеры́йскую коннаартылеры́йскае коннаартылеры́йскія (неадуш.)
коннаартылеры́йскіх (адуш.)
Т. коннаартылеры́йскім коннаартылеры́йскай
коннаартылеры́йскаю		 коннаартылеры́йскім коннаартылеры́йскімі
М. коннаартылеры́йскім коннаартылеры́йскай коннаартылеры́йскім коннаартылеры́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

коннагвардзе́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. коннагвардзе́ец коннагвардзе́йцы
Р. коннагвардзе́йца коннагвардзе́йцаў
Д. коннагвардзе́йцу коннагвардзе́йцам
В. коннагвардзе́йца коннагвардзе́йцаў
Т. коннагвардзе́йцам коннагвардзе́йцамі
М. коннагвардзе́йцу коннагвардзе́йцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

коннагвардзе́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. коннагвардзе́йскі коннагвардзе́йская коннагвардзе́йскае коннагвардзе́йскія
Р. коннагвардзе́йскага коннагвардзе́йскай
коннагвардзе́йскае		 коннагвардзе́йскага коннагвардзе́йскіх
Д. коннагвардзе́йскаму коннагвардзе́йскай коннагвардзе́йскаму коннагвардзе́йскім
В. коннагвардзе́йскі (неадуш.)
коннагвардзе́йскага (адуш.)		 коннагвардзе́йскую коннагвардзе́йскае коннагвардзе́йскія (неадуш.)
коннагвардзе́йскіх (адуш.)
Т. коннагвардзе́йскім коннагвардзе́йскай
коннагвардзе́йскаю		 коннагвардзе́йскім коннагвардзе́йскімі
М. коннагвардзе́йскім коннагвардзе́йскай коннагвардзе́йскім коннагвардзе́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

конназаво́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. конназаво́дскі конназаво́дская конназаво́дскае конназаво́дскія
Р. конназаво́дскага конназаво́дскай
конназаво́дскае		 конназаво́дскага конназаво́дскіх
Д. конназаво́дскаму конназаво́дскай конназаво́дскаму конназаво́дскім
В. конназаво́дскі (неадуш.)
конназаво́дскага (адуш.)		 конназаво́дскую конназаво́дскае конназаво́дскія (неадуш.)
конназаво́дскіх (адуш.)
Т. конназаво́дскім конназаво́дскай
конназаво́дскаю		 конназаво́дскім конназаво́дскімі
М. конназаво́дскім конназаво́дскай конназаво́дскім конназаво́дскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

конназаво́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. конназаво́дства
Р. конназаво́дства
Д. конназаво́дству
В. конназаво́дства
Т. конназаво́дствам
М. конназаво́дстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

конназаво́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. конназаво́дчык конназаво́дчыкі
Р. конназаво́дчыка конназаво́дчыкаў
Д. конназаво́дчыку конназаво́дчыкам
В. конназаво́дчыка конназаво́дчыкаў
Т. конназаво́дчыкам конназаво́дчыкамі
М. конназаво́дчыку конназаво́дчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

коннапрака́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. коннапрака́тны коннапрака́тная коннапрака́тнае коннапрака́тныя
Р. коннапрака́тнага коннапрака́тнай
коннапрака́тнае		 коннапрака́тнага коннапрака́тных
Д. коннапрака́тнаму коннапрака́тнай коннапрака́тнаму коннапрака́тным
В. коннапрака́тны (неадуш.)
коннапрака́тнага (адуш.)		 коннапрака́тную коннапрака́тнае коннапрака́тныя (неадуш.)
коннапрака́тных (адуш.)
Т. коннапрака́тным коннапрака́тнай
коннапрака́тнаю		 коннапрака́тным коннапрака́тнымі
М. коннапрака́тным коннапрака́тнай коннапрака́тным коннапрака́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

коннаспарты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. коннаспарты́ўны коннаспарты́ўная коннаспарты́ўнае коннаспарты́ўныя
Р. коннаспарты́ўнага коннаспарты́ўнай
коннаспарты́ўнае		 коннаспарты́ўнага коннаспарты́ўных
Д. коннаспарты́ўнаму коннаспарты́ўнай коннаспарты́ўнаму коннаспарты́ўным
В. коннаспарты́ўны (неадуш.)
коннаспарты́ўнага (адуш.)		 коннаспарты́ўную коннаспарты́ўнае коннаспарты́ўныя (неадуш.)
коннаспарты́ўных (адуш.)
Т. коннаспарты́ўным коннаспарты́ўнай
коннаспарты́ўнаю		 коннаспарты́ўным коннаспарты́ўнымі
М. коннаспарты́ўным коннаспарты́ўнай коннаспарты́ўным коннаспарты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

коннацыркавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. коннацыркавы́ коннацыркава́я коннацыркаво́е коннацыркавы́я
Р. коннацыркаво́га коннацыркаво́й
коннацыркаво́е		 коннацыркаво́га коннацыркавы́х
Д. коннацыркаво́му коннацыркаво́й коннацыркаво́му коннацыркавы́м
В. коннацыркавы́ (неадуш.)
коннацыркаво́га (адуш.)		 коннацыркаву́ю коннацыркаво́е коннацыркавы́я (неадуш.)
коннацыркавы́х (адуш.)
Т. коннацыркавы́м коннацыркаво́й
коннацыркаво́ю		 коннацыркавы́м коннацыркавы́мі
М. коннацыркавы́м коннацыркаво́й коннацыркавы́м коннацыркавы́х

Крыніцы: piskunou2012.