Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ко́мплексна-вышука́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ко́мплексна-вышука́льны	ко́мплексна-вышука́льная	ко́мплексна-вышука́льнае	ко́мплексна-вышука́льныя
Р.	ко́мплексна-вышука́льнага	ко́мплексна-вышука́льнай ко́мплексна-вышука́льнае	ко́мплексна-вышука́льнага	ко́мплексна-вышука́льных
Д.	ко́мплексна-вышука́льнаму	ко́мплексна-вышука́льнай	ко́мплексна-вышука́льнаму	ко́мплексна-вышука́льным
В.	ко́мплексна-вышука́льны (неадуш.) ко́мплексна-вышука́льнага (адуш.)	ко́мплексна-вышука́льную	ко́мплексна-вышука́льнае	ко́мплексна-вышука́льныя (неадуш.) ко́мплексна-вышука́льных (адуш.)
Т.	ко́мплексна-вышука́льным	ко́мплексна-вышука́льнай ко́мплексна-вышука́льнаю	ко́мплексна-вышука́льным	ко́мплексна-вышука́льнымі
М.	ко́мплексна-вышука́льным	ко́мплексна-вышука́льнай	ко́мплексна-вышука́льным	ко́мплексна-вышука́льных

Крыніцы: piskunou2012.

ко́мплексна-механізава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ко́мплексна-механізава́ны	ко́мплексна-механізава́ная	ко́мплексна-механізава́нае	ко́мплексна-механізава́ныя
Р.	ко́мплексна-механізава́нага	ко́мплексна-механізава́най ко́мплексна-механізава́нае	ко́мплексна-механізава́нага	ко́мплексна-механізава́ных
Д.	ко́мплексна-механізава́наму	ко́мплексна-механізава́най	ко́мплексна-механізава́наму	ко́мплексна-механізава́ным
В.	ко́мплексна-механізава́ны (неадуш.) ко́мплексна-механізава́нага (адуш.)	ко́мплексна-механізава́ную	ко́мплексна-механізава́нае	ко́мплексна-механізава́ныя (неадуш.) ко́мплексна-механізава́ных (адуш.)
Т.	ко́мплексна-механізава́ным	ко́мплексна-механізава́най ко́мплексна-механізава́наю	ко́мплексна-механізава́ным	ко́мплексна-механізава́нымі
М.	ко́мплексна-механізава́ным	ко́мплексна-механізава́най	ко́мплексна-механізава́ным	ко́мплексна-механізава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

ко́мплексна-спалу́чаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ко́мплексна-спалу́чаны	ко́мплексна-спалу́чаная	ко́мплексна-спалу́чанае	ко́мплексна-спалу́чаныя
Р.	ко́мплексна-спалу́чанага	ко́мплексна-спалу́чанай ко́мплексна-спалу́чанае	ко́мплексна-спалу́чанага	ко́мплексна-спалу́чаных
Д.	ко́мплексна-спалу́чанаму	ко́мплексна-спалу́чанай	ко́мплексна-спалу́чанаму	ко́мплексна-спалу́чаным
В.	ко́мплексна-спалу́чаны (неадуш.) ко́мплексна-спалу́чанага (адуш.)	ко́мплексна-спалу́чаную	ко́мплексна-спалу́чанае	ко́мплексна-спалу́чаныя (неадуш.) ко́мплексна-спалу́чаных (адуш.)
Т.	ко́мплексна-спалу́чаным	ко́мплексна-спалу́чанай ко́мплексна-спалу́чанаю	ко́мплексна-спалу́чаным	ко́мплексна-спалу́чанымі
М.	ко́мплексна-спалу́чаным	ко́мплексна-спалу́чанай	ко́мплексна-спалу́чаным	ко́мплексна-спалу́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

ко́мплексны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ко́мплексны	ко́мплексная	ко́мплекснае	ко́мплексныя
Р.	ко́мплекснага	ко́мплекснай ко́мплекснае	ко́мплекснага	ко́мплексных
Д.	ко́мплекснаму	ко́мплекснай	ко́мплекснаму	ко́мплексным
В.	ко́мплексны (неадуш.) ко́мплекснага (адуш.)	ко́мплексную	ко́мплекснае	ко́мплексныя (неадуш.) ко́мплексных (адуш.)
Т.	ко́мплексным	ко́мплекснай ко́мплекснаю	ко́мплексным	ко́мплекснымі
М.	ко́мплексным	ко́мплекснай	ко́мплексным	ко́мплексных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́мптанаўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ко́мптанаўскі	ко́мптанаўская	ко́мптанаўскае	ко́мптанаўскія
Р.	ко́мптанаўскага	ко́мптанаўскай ко́мптанаўскае	ко́мптанаўскага	ко́мптанаўскіх
Д.	ко́мптанаўскаму	ко́мптанаўскай	ко́мптанаўскаму	ко́мптанаўскім
В.	ко́мптанаўскі (неадуш.) ко́мптанаўскага (адуш.)	ко́мптанаўскую	ко́мптанаўскае	ко́мптанаўскія (неадуш.) ко́мптанаўскіх (адуш.)
Т.	ко́мптанаўскім	ко́мптанаўскай ко́мптанаўскаю	ко́мптанаўскім	ко́мптанаўскімі
М.	ко́мптанаўскім	ко́мптанаўскай	ко́мптанаўскім	ко́мптанаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ко́мсанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	ко́мсанне
Р.	ко́мсання
Д.	ко́мсанню
В.	ко́мсанне
Т.	ко́мсаннем
М.	ко́мсанні

Крыніцы: piskunou2012.

ко́мсаць

‘комкаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	ко́мсаю	ко́мсаем
2-я ас.	ко́мсаеш	ко́мсаеце
3-я ас.	ко́мсае	ко́мсаюць
Прошлы час
м.	ко́мсаў	ко́мсалі
ж.	ко́мсала
н.	ко́мсала
Загадны лад
2-я ас.	ко́мсай	ко́мсайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	ко́мсаючы

Крыніцы: piskunou2012.

ко́мсеніцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ко́мсеніцкі	ко́мсеніцкая	ко́мсеніцкае	ко́мсеніцкія
Р.	ко́мсеніцкага	ко́мсеніцкай ко́мсеніцкае	ко́мсеніцкага	ко́мсеніцкіх
Д.	ко́мсеніцкаму	ко́мсеніцкай	ко́мсеніцкаму	ко́мсеніцкім
В.	ко́мсеніцкі (неадуш.) ко́мсеніцкага (адуш.)	ко́мсеніцкую	ко́мсеніцкае	ко́мсеніцкія (неадуш.) ко́мсеніцкіх (адуш.)
Т.	ко́мсеніцкім	ко́мсеніцкай ко́мсеніцкаю	ко́мсеніцкім	ко́мсеніцкімі
М.	ко́мсеніцкім	ко́мсеніцкай	ко́мсеніцкім	ко́мсеніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ко́мсенічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Ко́мсенічы
Р.	Ко́мсеніч Ко́мсенічаў
Д.	Ко́мсенічам
В.	Ко́мсенічы
Т.	Ко́мсенічамі
М.	Ко́мсенічах

Ко́мсіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Ко́мсіна
Р.	Ко́мсіна
Д.	Ко́мсіну
В.	Ко́мсіна
Т.	Ко́мсінам
М.	Ко́мсіне

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)