Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

каўка́зка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каўка́зка каўка́зкі
Р. каўка́зкі каўка́зак
Д. каўка́зцы каўка́зкам
В. каўка́зку каўка́зак
Т. каўка́зкай
каўка́зкаю		 каўка́зкамі
М. каўка́зцы каўка́зках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каўка́зскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каўка́зскі каўка́зская каўка́зскае каўка́зскія
Р. каўка́зскага каўка́зскай
каўка́зскае		 каўка́зскага каўка́зскіх
Д. каўка́зскаму каўка́зскай каўка́зскаму каўка́зскім
В. каўка́зскі (неадуш.)
каўка́зскага (адуш.)		 каўка́зскую каўка́зскае каўка́зскія (неадуш.)
каўка́зскіх (адуш.)
Т. каўка́зскім каўка́зскай
каўка́зскаю		 каўка́зскім каўка́зскімі
М. каўка́зскім каўка́зскай каўка́зскім каўка́зскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ка́ўканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ка́ўканне
Р. ка́ўкання
Д. ка́ўканню
В. ка́ўканне
Т. ка́ўканнем
М. ка́ўканні

Крыніцы: piskunou2012.

ка́ўканнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́ўканнік ка́ўканнікі
Р. ка́ўканніка ка́ўканнікаў
Д. ка́ўканніку ка́ўканнікам
В. ка́ўканніка ка́ўканнікаў
Т. ка́ўканнікам ка́ўканнікамі
М. ка́ўканніку ка́ўканніках

Крыніцы: piskunou2012.

ка́ўканніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ка́ўканніца ка́ўканніцы
Р. ка́ўканніцы ка́ўканніц
Д. ка́ўканніцы ка́ўканніцам
В. ка́ўканніцу ка́ўканніц
Т. ка́ўканніцай
ка́ўканніцаю		 ка́ўканніцамі
М. ка́ўканніцы ка́ўканніцах

Крыніцы: piskunou2012.

ка́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ка́ўкаю ка́ўкаем
2-я ас. ка́ўкаеш ка́ўкаеце
3-я ас. ка́ўкае ка́ўкаюць
Прошлы час
м. ка́ўкаў ка́ўкалі
ж. ка́ўкала
н. ка́ўкала
Загадны лад
2-я ас. ка́ўкай ка́ўкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ка́ўкаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Каўке́лі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Каўке́лі
Р. Каўке́ль
Каўке́ляў
Д. Каўке́лям
В. Каўке́лі
Т. Каўке́лямі
М. Каўке́лях

ка́ўкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ка́ўкну ка́ўкнем
2-я ас. ка́ўкнеш ка́ўкнеце
3-я ас. ка́ўкне ка́ўкнуць
Прошлы час
м. ка́ўкнуў ка́ўкнулі
ж. ка́ўкнула
н. ка́ўкнула
Загадны лад
2-я ас. ка́ўкні ка́ўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ка́ўкнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Каўлі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Каўлі́
Р. Каўлё́ў
Д. Каўля́м
В. Каўлі́
Т. Каўля́мі
М. Каўля́х

каўліфло́рыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каўліфло́рыя каўліфло́рыі
Р. каўліфло́рыі каўліфло́рый
Д. каўліфло́рыі каўліфло́рыям
В. каўліфло́рыю каўліфло́рыі
Т. каўліфло́рыяй
каўліфло́рыяю		 каўліфло́рыямі
М. каўліфло́рыі каўліфло́рыях

Крыніцы: piskunou2012.