ка́ўкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ка́ўкну ка́ўкнем
2-я ас. ка́ўкнеш ка́ўкнеце
3-я ас. ка́ўкне ка́ўкнуць
Прошлы час
м. ка́ўкнуў ка́ўкнулі
ж. ка́ўкнула
н. ка́ўкнула
Загадны лад
2-я ас. ка́ўкні ка́ўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ка́ўкнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)