ка́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ка́ўкаю ка́ўкаем
2-я ас. ка́ўкаеш ка́ўкаеце
3-я ас. ка́ўкае ка́ўкаюць
Прошлы час
м. ка́ўкаў ка́ўкалі
ж. ка́ўкала
н. ка́ўкала
Загадны лад
2-я ас. ка́ўкай ка́ўкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ка́ўкаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)