Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

заімглё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заімглё́ны заімглё́ная заімглё́нае заімглё́ныя
Р. заімглё́нага заімглё́най
заімглё́нае
заімглё́нага заімглё́ных
Д. заімглё́наму заімглё́най заімглё́наму заімглё́ным
В. заімглё́нага
заімглё́ны (неадуш.)
заімглё́ную заімглё́нае заімглё́ных
заімглё́ныя (неадуш.)
Т. заімглё́ным заімглё́най
заімглё́наю
заімглё́ным заімглё́нымі
М. заімглё́ным заімглё́най заімглё́ным заімглё́ных

Кароткая форма: заімглё́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

заімглі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. заімглі́цца заімгля́цца
Прошлы час
м. заімглі́ўся заімглі́ліся
ж. заімглі́лася
н. заімглі́лася

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

заімглі́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. заімглі́ць заімгля́ць
Прошлы час
м. заімглі́ў заімглі́лі
ж. заімглі́ла
н. заімглі́ла

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

заімжэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заімжэ́лы заімжэ́лая заімжэ́лае заімжэ́лыя
Р. заімжэ́лага заімжэ́лай
заімжэ́лае
заімжэ́лага заімжэ́лых
Д. заімжэ́ламу заімжэ́лай заімжэ́ламу заімжэ́лым
В. заімжэ́лы (неадуш.)
заімжэ́лага (адуш.)
заімжэ́лую заімжэ́лае заімжэ́лыя (неадуш.)
заімжэ́лых (адуш.)
Т. заімжэ́лым заімжэ́лай
заімжэ́лаю
заімжэ́лым заімжэ́лымі
М. заімжэ́лым заімжэ́лай заімжэ́лым заімжэ́лых

Крыніцы: piskunou2012.

заімжэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. заімжы́ць -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. заімжэ́ла

Крыніцы: piskunou2012.

заі́мка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заі́мка заі́мкі
Р. заі́мкі заі́мак
Д. заі́мцы заі́мкам
В. заі́мку заі́мкі
Т. заі́мкай
заі́мкаю
заі́мкамі
М. заі́мцы заі́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заімпанава́ць

‘пачаць імпанаваць - выклікаць павагу, падабацца каму-небудзь, чаму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заімпану́ю заімпану́ем
2-я ас. заімпану́еш заімпану́еце
3-я ас. заімпану́е заімпану́юць
Прошлы час
м. заімпанава́ў заімпанава́лі
ж. заімпанава́ла
н. заімпанава́ла
Загадны лад
2-я ас. заімпану́й заімпану́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заімпанава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заімча́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заімчу́ся заімчы́мся
2-я ас. заімчы́шся заімчыце́ся
3-я ас. заімчы́цца заімча́цца
Прошлы час
м. заімча́ўся заімча́ліся
ж. заімча́лася
н. заімча́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час заімча́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заімча́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заімчу́ заімчы́м
2-я ас. заімчы́ш заімчыце́
3-я ас. заімчы́ць заімча́ць
Прошлы час
м. заімча́ў заімча́лі
ж. заімча́ла
н. заімча́ла
Загадны лад
2-я ас. заімчы́ заімчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заімча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заімшы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. заімшы́цца заімша́цца
Прошлы час
м. заімшы́ўся заімшы́ліся
ж. заімшы́лася
н. заімшы́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.