заімча́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заімчу́ заімчы́м
2-я ас. заімчы́ш заімчыце́
3-я ас. заімчы́ць заімча́ць
Прошлы час
м. заімча́ў заімча́лі
ж. заімча́ла
н. заімча́ла
Загадны лад
2-я ас. заімчы́ заімчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заімча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)