Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

заятро́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заятро́ны заятро́ная заятро́нае заятро́ныя
Р. заятро́нага заятро́най
заятро́нае		 заятро́нага заятро́ных
Д. заятро́наму заятро́най заятро́наму заятро́ным
В. заятро́ны (неадуш.)
заятро́нага (адуш.)		 заятро́ную заятро́нае заятро́ныя (неадуш.)
заятро́ных (адуш.)
Т. заятро́ным заятро́най
заятро́наю		 заятро́ным заятро́нымі
М. заятро́ным заятро́най заятро́ным заятро́ных

Крыніцы: piskunou2012.

зая́трыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зая́тру зая́трым
2-я ас. зая́трыш зая́трыце
3-я ас. зая́трыць зая́траць
Прошлы час
м. зая́трыў зая́трылі
ж. зая́трыла
н. зая́трыла
Загадны лад
2-я ас. зая́тры зая́трыце
Дзеепрыслоўе
прош. час зая́трыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заятрэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заятрэ́нне
Р. заятрэ́ння
Д. заятрэ́нню
В. заятрэ́нне
Т. заятрэ́ннем
М. заятрэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

зая́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зая́ўка зая́ўкі
Р. зая́ўкі зая́вак
Д. зая́ўцы зая́ўкам
В. зая́ўку зая́ўкі
Т. зая́ўкай
зая́ўкаю		 зая́ўкамі
М. зая́ўцы зая́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зая́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зая́ўкаю зая́ўкаем
2-я ас. зая́ўкаеш зая́ўкаеце
3-я ас. зая́ўкае зая́ўкаюць
Прошлы час
м. зая́ўкаў зая́ўкалі
ж. зая́ўкала
н. зая́ўкала
Загадны лад
2-я ас. зая́ўкай зая́ўкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зая́ўкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зая́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зая́ўлены зая́ўленая зая́ўленае зая́ўленыя
Р. зая́ўленага зая́ўленай
зая́ўленае		 зая́ўленага зая́ўленых
Д. зая́ўленаму зая́ўленай зая́ўленаму зая́ўленым
В. зая́ўлены (неадуш.)
зая́ўленага (адуш.)		 зая́ўленую зая́ўленае зая́ўленыя (неадуш.)
зая́ўленых (адуш.)
Т. зая́ўленым зая́ўленай
зая́ўленаю		 зая́ўленым зая́ўленымі
М. зая́ўленым зая́ўленай зая́ўленым зая́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

зая́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зая́ўлены зая́ўленая зая́ўленае зая́ўленыя
Р. зая́ўленага зая́ўленай
зая́ўленае		 зая́ўленага зая́ўленых
Д. зая́ўленаму зая́ўленай зая́ўленаму зая́ўленым
В. зая́ўлены (неадуш.)
зая́ўленага (адуш.)		 зая́ўленую зая́ўленае зая́ўленыя (неадуш.)
зая́ўленых (адуш.)
Т. зая́ўленым зая́ўленай
зая́ўленаю		 зая́ўленым зая́ўленымі
М. зая́ўленым зая́ўленай зая́ўленым зая́ўленых

Кароткая форма: зая́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заяўля́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заяўля́льнік заяўля́льнікі
Р. заяўля́льніка заяўля́льнікаў
Д. заяўля́льніку заяўля́льнікам
В. заяўля́льніка заяўля́льнікаў
Т. заяўля́льнікам заяўля́льнікамі
М. заяўля́льніку заяўля́льніках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

заяўля́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заяўля́льніца заяўля́льніцы
Р. заяўля́льніцы заяўля́льніц
Д. заяўля́льніцы заяўля́льніцам
В. заяўля́льніцу заяўля́льніц
Т. заяўля́льніцай
заяўля́льніцаю		 заяўля́льніцамі
М. заяўля́льніцы заяўля́льніцах

Крыніцы: piskunou2012.

заяўля́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заяўля́льны заяўля́льная заяўля́льнае заяўля́льныя
Р. заяўля́льнага заяўля́льнай
заяўля́льнае		 заяўля́льнага заяўля́льных
Д. заяўля́льнаму заяўля́льнай заяўля́льнаму заяўля́льным
В. заяўля́льны (неадуш.)
заяўля́льнага (адуш.)		 заяўля́льную заяўля́льнае заяўля́льныя (неадуш.)
заяўля́льных (адуш.)
Т. заяўля́льным заяўля́льнай
заяўля́льнаю		 заяўля́льным заяўля́льнымі
М. заяўля́льным заяўля́льнай заяўля́льным заяўля́льных

Крыніцы: piskunou2012.