зая́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зая́ўкаю зая́ўкаем
2-я ас. зая́ўкаеш зая́ўкаеце
3-я ас. зая́ўкае зая́ўкаюць
Прошлы час
м. зая́ўкаў зая́ўкалі
ж. зая́ўкала
н. зая́ўкала
Загадны лад
2-я ас. зая́ўкай зая́ўкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зая́ўкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)